Abyaneh Ceglana wioska

Kierowca przyjechał po nas już z samego rana. Jechaliśmy przez obszar wojskowy, gdzie są prowadzone prace nad wzbogaceniem uranu. Nie można robić zdjęć, ani zatrzymywać się samochodem, bo z wież strażniczych można dostać pocisk. A wież strażniczych sporo. Sam teren jest za wielkimi usypanymi z piasku wydmami, by nie było widać co tam się dzieje. NIemniej jednak dreszczyk emocji jest, lepiej nawet nie patrzeć, trzeba być ostrożnym. Wojsko na każdym rogu.
Do Abyaneh przyjechaliśmy wcześnie rano, przed wsyztskimi. W WIosce panował jeszcze spokój i spokojnie można było zwiedzać, byliśmy jedynymi , którzy się wałęsają po uliczkach tej starej wioski. Nie byliśmy przygotowani, ale można by było urządzić tu piękny trekking, bo wszędzie wznoszą się góry i wzniesienia, z których na pewno widok jest boski. Później nadciągnęli inni turyści. W Abyaneh można spotkać starsze Iranki ubrane w tradycyjne dla tej wioski strój, kobiety noszą białe chusty w kwiaty. Niestety nie chciały nawet dać się fotografować, nie były też miłe, raczej obrażone. Choć ponoć tylko z turystyki utrzymuje się Abyaneh. No cóż. W południe wróciliśmy do Kashanu, poszwędaliśmy się po domach kupieckich i łażni SUłtana Amira Ahmada gdzie można było przechadzać się po dachu.
DOmy kupieckie są cudowne, ulokowane prawie wszystkie w niedalekich odległościach od siebie....
Dom Borujerdi jest chyba najłądniejszy, choć Tabatabei i Ameriha również są piękne Uroczo. JEdnak to meczet Agha Borzog jest dla mnie numerem jeden w Kaszanie. Hania jak to dziecko wywinęła orła na schodach meczetu, płakała tak głośno , że przybiegł co sił w nogach imam, chcąc by miała najlepsze wspomnienia z Iranu, o ludziach i ich gościnności podarował jej soczek w kartoniku oraz kilka cukierków. Wiadomo, ze ból od razu przeszedł

Zdjęcia (24)

Komentarze (0)